ذره ای از اشرار

ذهن كُند، آنارشى را دقيقا قانون جنگل مى داند و اگر غرض و مرضى هم داشته باشد آن را تئوريك مى كند و نامش را كائوس و هرج و مرج مى گذارد...آيا ما هيچگاه در برابر رد و انكار بدخواهانمان شكسته و درمانده شديم؟ اما در برابر آنان كه به نام ما و در دفاع از ما خنجر بر گلوى ما و ديگران مى گذارند چه بايد كرد؟ آنكه با عكس و لوگو مربوط به ما و اشرار مادر و خواهر و زن و برادر و عزيز مردم را با فحاشى مى نوازند نيز آيا از ماست؟ اشرار نيرويى قدرتمند و هماهنگ و تيزهوش هستند و بايد راه خويش را از كساني كه خارج از سيستم عمل مى كنند جدا كنند.